Jdi na obsah Jdi na menu
 


Szawuot (Święto Tygodni)

 

Rabiniczny kalendarz różni się od kalendarza karaimskiego (biblijnego) nawet w tak poważnej sprawie, jaką jest sposób ustalania początku Święta Tygodni - Szawuot.
Bóg nakazał nam obliczyć 50 dni (Szawuot jest pięćdziesiąty dzień) od Święta Przaśników.
Karaimi i rabanici zgadzają się w tej kwestii.
Nie zgadzają się ale w tym, kiedy ma rozpocząć się odliczanie 50 dni.
Tora informuje nas:

Od następnego dnia po Szabacie, kiedyście przynieśli snop dla dokonania obrzędu potrząsania, odliczycie sobie pełnych siedem tygodni. Aż do następnego dnia po siódmym Szabacie odliczycie pięćdziesiąt dni i wtedy złożycie nową ofiarę z pokarmów dla Wiecznego.
 
W tym samym dniu obwołacie święto. Będzie to dla was święte zgromadzenie. Nie będziecie wykonywać żadnej ciężkiej pracy. Jest to wieczna ustawa we wszystkich waszych siedzibach dla waszych pokoleń. (3M 23:15-16,21)

Przeciwnie, dzisiejsi rabanici (podobnie jak ich poprzednicy faryzeusze) wierza, że słowo Szabat dotyczy się pierwszego dnia Święta Przaśników, i słowo
Szabatot tłumaczą rabini jako tygodni. Według rabinicznego systemu przypada Szawuot zawsze na szósty dzień babilońskiego miesiąca siwan, tj. na 50 dni po pierwszym dniu Święta Przaśników (ustalonego na podstawie rabinicznego systemu).
To oznacza, że według rabinicznego systemu przypada święto Szawuot każdego roku na inny dzień tygodnia.
Odwrotnie karaimi świętują święto Szawuot każdego roku w niedzielę, bo niedziela to dzień po siódmym Szabacie, ale święto Szawuot przypada każdego roku w różnych datach.

Poniżej są wymienione klasyczne karaimskie argumenty dotyczące Szawuot:

1) Szawuot jest jedynym świętem wymienionym w hebrajskiej Biblii, które nie ma pewnej ustanowianej daty.
Zamiast pewnej ustanowianej daty Tora nakazuje nam obliczać dni do święta Szawuot.
Gdyby Bóg chciał, żebyśmy świętowali Szawuot każdego roku w tym samym dniu, Tora zawierałaby przykazanie świętowania Szawuot w pewnym ustanawionym dniu (pewnej ustanowionej dacie), tak samo jak w przypadku innych świąt.
To ma sens tylko wtedy, gdy data święta Szawuot nie jest pewnie ustanawiana i zależy od dokładnego obliczenia ilości dni od dnia, który nie ma ustalonej daty (dzień po Szabacie przypadający na Święto Przaśników), święto tak koniecznie musi spadać każdego roku na inny dzień miesiąca.
 
2) Rabini wyjaśniająsłowo Szabat jako pierwszy dzień Święta Przaśników.
Chociaż byłoby teoretycznie możliwe w ten sposób wyznaczyć pierwszy dzień Święta Przaśników, ponieważ w tym dniuzakazane wszystkie prace, Tora nigdy nie wspomina ten dzień jako Szabat, tak jak w przypadku Jom Kippurim, a nawet ten dzień nie oznacza terminem Szabaton jak w przypadkuJom Terua, pierwszego dnia Sukot i Szemini Aceret (dzień po siódmym dniu Sukot).
 
3) Jeśli zaczniemy obliczać od pierwszego dnia Święta Przaśników, nie musi pięćdziesiąty dzieńspaść na dzień po siódmym Szabatu (3M 23:16), jeśli49 dzień nie jest Szabat (lub dzień odpoczynku według rabinicznej tradycji).
 
4) Pismo Święte używa terminu rano po Szabacie (mimáchárat haSzabát) rodzajnik określony, to jest dowodem, że informuje nas o Szabacie, jak jest określony w Pierwszej księdze Mojżesza:
 
I ukończył Bóg w siódmym dniu dzieło swoje, które uczynił, i odpoczął dnia siódmego od wszelkiego dzieła, które uczynił. I pobłogosławił Bóg dzień siódmy, i poświęcił go, bo w nim odpoczął od wszelkiego dzieła swego, którego Bóg dokonał w stworzeniu. (1M 2:2-3)
 
I jak jest napisane:
 
Sześć dni będziesz wykonywał pracę, ale dnia siódmego będzie Szabat, dzień całkowitego odpoczynku, uroczyście ogłoszone święto (Szabat szabátón mikrá kodesz). Żadnej pracy nie będziecie wykonywać. Jest to sabat pana we wszystkich waszych siedzibach. (3M 23:3)
 
Jeśliby Pismo Świętewspominało inny niż siódmy dzień tygodnia - Szabat, byłby ten tekstu dokładnie specyfikowany.
 
5) Rabini obchodzą powyższe wspomniane argumenty i logikę tak, że tłumacza słowo Szabat raz jako święto - dzień odpoczynku (rabini twierdzą, że słowo Szabat oznacza pierwszy dzień Święta Przaśników) i drugi raz jak tydzień.
Rabiniczne tłumaczenie wersetów odnoszących się do Szawuot brzmi w następujący sposób:
 
Od następnego dnia po święcie - dniu odpoczynku (w języku hebrajskim Szabbat), kiedyście przynieśli snop (w języku hebrajskim Omer) dla dokonania obrzędu potrząsania, odliczycie sobie pełnych siedem tygodni (w języku hebrajskim Szabbat). Aż do następnego dnia po siódmym tygodniu (w języku hebrajskim Szabbat) odliczycie pięćdziesiąt dni i wtedy złożycie nową ofiarę z pokarmów dla Wiecznego. (3M 23:15-16)
Rabiniczna interpretacja i tłumaczenie powyższe wspomnianych wersetów wymaga, żeby słowo Szabat miało dwa różne znaczenia, tj. że pierwszy raz oznacza święto -dzień odpoczynku (który koniecznie nie musi być siódmy dzień tygodnia), a drugi raz oznacza tydzień (który obejmuje Szabat). Rabiniczna interpretacja nie pasuje do tekstu Tory, który używa słowo Szabat zawsze jednoznacznie i w tym samym duchu, bez jakiejkolwiek aluzji, że słowu Szabat należy rozumieć na różne sposoby.

Z tych powodów karaimi świętują święto Szawuot zawsze w niedzielę, pięćdziesiątego dnia po Szabacie, który przypadł na Święto Przaśników.